:: ترم اول - درس یازدهم ::
تاریخچه فارکس
در پایان جنگ جهانی دوم، تمام جهان چنان هرج و مرجی را تجربه می کرد که دولت های بزرگ غربی نیاز به ایجاد سیستم برای ایجاد ثبات در اقتصاد جهانی را احساس کردند.
به همین منظور، قرارداد جهانی منعقد شد با نام قرارداد "برتون وودز" که نرخ تبادل تمامی ارزها با طلا را تعیین می کرد. این کار برای مدتی نرخ ارز را تثبیت کرد اما وقتی اقتصادهای بزرگ جهان شروع به تغییر و رشد با سرعت های مختلف کردند، قوانین این سیستم خیلی زود منسوخ شدند.
در سال 1971، قرارداد برتون وودز لغو شد و سیستم ارزشگذاری پولی جایگزین آن شد و بازار ارز به بازار شناور آزاد تکامل یافت، که در آن نرخ ارز با عرضه و تقاضا تعیین می شد.
در ابتدا، تعیین نرخ ارز مناسب خیلی سخت بود اما پیشرفت در تکنولوژی و ارتباطات، در نهایت اوضاع را آسان تر کرد.
در دهه 90، به لطف کامپیوتر و رشد پر رونق اینترنت (به سلامتی آقال ال گور)، بانک ها شروع به ایجاد نرم افزار معاملاتی کردند. این نرم افزارها برای ارسال مظنه های قیمت به مشتریان طراحی شدند به طوری که معامله گران را قادر به اجرای فوری معاملات می ساخت. در همین حال، برخی کارگزاری ها اقدام به معرفی معاملات مبتنی بر اینترنت کردند.
این نهادها که موسومند به "کارگزاران خرده فروشی فارکس"، با فراهم کردن حجم معامله کوچکتر، معامله را برای افراد مختلف با توانایی مالی متفاوت آسان تر کردند. بر خلاف بازار بین بانکی که در آن حجم معامله استاندارد یک میلیون واحد است، کارگزاران خرده فروشی به اشخاص امکان دادند که حتی با 1000 واحد، اقدام به معامله کنند!
کارگزاران خرده فروشی فارکس
در گذشته، تنها دلالان بزرگ و صندوق های سرمایه گذاری بسیار بزرگ می توانستند ارزها را معامله کنند اما به لطف کارگزاران خرده فروشی فارکس و اینترنت، دیگر این طور نیست.
عدم وجود موانع برای ورود به بازار سبب شده که فر فردی بتواند با یک کارگزار قرارداد ببندد، حساب باز کند، پول واریز کد و در آسایش خانه به معامله فارکس بپردازد. کارگزاران اساسا بر دو قسم اند:
- سازندگان بازار (Market Makers): همانطور که از نامشان پیداست، خودشان پیشنهاد قیمتهای خرید و فروش را تعیین می کنند.
- شبکه ارتباطات الکترونیکی (ECN): که از بهترین پیشنهاد استفاده می کند و قیمت های موجود از نهادهای مختلف در بازار بین بانکی را درخواست می کنند.
سازندگان بازار
فرض کنید می خواهید برای خوردن حلزون به فرانسه بروید. برای داد و ستد در آن کشور، ابتدا باید به بانک یا صرافی محل تان بروید و مقداری یورو بخرید. برای اینکه آنها طرف مقابل معامله شما باشند، باید توافق کنید که پول کشور خود را با قیمتی که آنها تعیین می کنند تبادل کنید.
مانند همه اقدامات تجاری، این خرید و فروش نیز شامل هزینه ای می شود که در اینجا به شکل کارمزد خرید/فروش است.
بعنوان مثال، اگر قیمت خرید (پیشنهاد) بانک برای EUR/USD معادل 1.2002 و قیمت فروش آنها (درخواست) معادل 1.2002 است، پس کارمزد خرید/فروش 0.0002 است. اگرچه به ظاهر کوچک است، اما هنگامی که در مورد میلیون ها تراکنش فارکس در هر روز صحبت می کنید، سود هنگفتی برای سازندگان بازار ایجاد می کند!
می توان گفت که سازندگان بازار بلوک های سازنده اساسی در بازار ارز خارجی هستند. سازندگان بازار خرده فروشی در واقع نقدینگی را با بسته بندی مجدد قرارداد بزرگ عمده فروشان، آنها را در قطعات کوچک فراهم می کنند. بدون آنها، معامله فارکس برای افراد متوسط بسیار سخت خواهد شد.
شبکه ارتباطات الکترونیکی
شبکه ارتباطات الکترونیکی نامی برای نرم افزارهایی است که به طور خودکار دستورهای خرید و فروش مشتری را با قیمت های اعلام شده مطابقت می دهند. این قیمتهای اعلام شده از سازندگان بازار، بانک ها، و حتی دیگر معامله گرانی که از ECN استفاده می کنند جمع آوری می شود. هرگاه دستور خرید یا فروش خاصی صورت میگیرد، با بهترین قیمت خرید/فروش موجود مطابقت داده می شود.
با توجه به توانایی معامله گران برای تعیین قیمت خود، کارگزاران ECN معمولا کمیسیون بسیار کمی برای معاملات دریافت می کنند. ترکیبی از کارمزدهای اندک و کمیسیون اندک، معمولا موجب می شود هزینه های تراکنش کارگزاران ECN بسیار پایین باشد.
بهمن
