با اضافه کردن یک استوکاستیک دیگر به چارت خود می توانیم دقت تحلیل هایمان را دو برابر کنیم. اما این را همیشه در نظر داشته باشید که هرچه ابزارهای معاملاتی خود را بیشتر کنید در واقع پیچیدگی تحلیل هایتان را بیشتر می کنید و این همیشه خوب نیست.

ملزومات این استراتژی:

بهترین جفت ارز (ها): تمامی جفت ارزها.

بهترین تایم فریم (ها): یکساعته و یکروزه.

ایندیکاتور(ها): استوکاستیک با تنظیمات (21,9,9) با خطوط 20 و 80 و استوکاستیک با تنظیمات (9,3,3).

قوانین ورود:

زمانی که خط سیگنال استوکاستیک (21,9,9) خط اصلی استوکاستیک را به بالا قطع کرد - در منطقه زیر خط 20، وارد پوزیشن خرید می شویم. و اگر رو به پایین قطع کرد - در منطقه بالای خط 80، وارد پوزیشن فروش خواهیم شد. که یا می توان بلافاصله وارد شد یا صبر کرد تا کندل به پایان برسد. 


اما کاربرد استوکاستیک شماره دو چیست؟ در واقع از استوکاستیک شماره دو برای ورود مجدد و یا بعبارت دیگر افزایش حجم استفاده خواهیم کرد با این روش که: نگاهی به استوکاستیک (9,3,3) بیاندازید برای پیش بینی سوئینگ داخل روند اصلی تشکیل شده. ضمنا باید حرکتهای کوتاه استوکاستیک (9,3,3) مبنی بر سیگنالهای خروج را نادیده بگیرید. شما نباید بلافاصله از پوزیشن خارج شوید تا زمانی که استوکاستیک (21,9,9) به طور واضح سیگنال صادر نکرده باشد.

قوانین خروج: از پوزیشن خارج می شوید زمانی که دقیقا عکس سیگنال ورود را دریافت کردید. یعنی خط سیگنال استوکاستیک (21,9,9) خط اصلی استوکاستیک را به بالا قطع کند برای پوزیشنهای فروش و به پایین قطع کند برای پوزیشنهای خرید.

استاپ ها: می توانید در پایین یا بالای هر کندل ورود دستور حد زیان خود را قرار دهید.

شرح استراتژی شماره 7

مزایای این استراتژی: بکار بردن دو استوکاستیک همزمان با هم باعث می شود که در روندهای اصلی وارد پوزیشن شده و در سوئینگ های داخل آن ورودهای مجدد داشته باشید. این روش سیگنالهای دقیق ورود و خروج را به شما خواهد داد.

معایب این استراتژی: نیاز داره که نظارت مستمر بر روی نمودارها داشته باشید. و ضمنا دارید از یک ایندکاتور عقب مانده از قیمت (Lagging Indicator) استفاده می کنید.